Het stemmetje in je hoofd is echt en ben jezelf

Heb je er weleens bij stillgestaan wat gedachten eigenlijk zijn?

Gedachten ben jezelf, letterlijk in gesprek met jezelf. Het betekent dat als er een stemmetje is dat met je praat, je dat ook niet kunt doen. En ook wel. Die innerlijke dialoog is het meest krachtige wat je hebt.

Het probleem is dat de innerlijke dialoog veelal een monoloog is

Dat betekent dat het het stemmetje is dat tegen jou praat en jij niet tegen jezelf. Zie het alsof je met iemand staat te praten waarbij de ander alleen aan het woord is.

Wat betekent kiezen en wat is de consequentie

Kiezen voor slaap betekent twee dingen

• Je neemt de leiding over je gedachten. In plaats van de monoloog van jezelf aan te horen besef je dat je een keuze hebt.
• De keuze bestaat eruit dat je ook de monoloog niet kunt aanhoren en;
• Dat je ook zelf tegen jezelf kunt praten over iets anders.

Praten tegen jezelf is één van je mentale zintuigen.

Mentale zintuigen zijn alle zintuigen die je in je hoofd kunt inzetten:

1. Praten
2. Geluid
3. Beeld

Je leert ze gebruiken om je slaap onder controle te krijgen, maar zijn natuurlijk voor alles in je hoofd nuttig.

Het alternatief van nadenken

Zojuist heb ik ‘nadenken’ in een ander perspectief gezet, die van een monoloog. Je herkent dat vast, het is meestal een onsamenhangende brei van dingen die je wilt, zouden moeten, openstaan, zorgen etc.

Zoals ook al aangegeven is goed nadenken geen slecht idee als dat soms nodig is. Maar dan moet het wel tot iets leiden.

Als wakker liggen een automatisme is (wat het meestal is) door een wir war van gedachten over werk, relaties, kinderen, vakante etc; dan kost dat je slaap.

Wat is het alternatief?

De logische vraag is wat doe je dan als je niet met/over gedachten ‘in gesprek’ moet?

Het alternatief draait om een Zen begrip en dat is het concept van ‘rust’.

Slaap heeft rust IN je hoofd nodig. Rust kun je ook vertalen als dat je weet dat je NU niets hoeft. Dat is het hele principe van Sleep Mapping: zorgen dat je je gedachten die onrust kunnen veroorzaken tot rust brengt door er een bestemming voor te vinden.

De volgende stap is om die rust te gebruiken als rustgevende gedachte. Dat betekent dat je tegen jezelf kunt zeggen dat er geen noodzaak is om er nu mee aan de slag te gaan. 

Je slaat als het ware het gesprek beleefd en met een goed argument af.

Je gaat nu leren hoe je rustgevende gedachten kunt creeën en inzetten zodat je je kunt concentreren op doorslapen.

Het tweede kenmerk van je brein is dat het wil onthouden. Logisch want dat heb je nodig om te functioneren.

Voor je slaap heeft dat een consequentie en dat is dat alles in je hoofd dat geen plek heeft… je wakker zal maken.

De reden: je brein wil dat je het opslaat.

Je herkent vast de situatie dat je denkt ‘s nachts wakker wordt omdat je iets zeker niet moet vergeten. Je blijft ervan wakker omdat je je best (onbewust) aan het doen bent om het niet te vergeten.

Uiteindelijk val je van vermoeidheid weer in slaap, sta je de volgende ochtend op en is de kans groot dat wat je wilde onthouden er niet meer is… maar je bent wel veel slaap kwijt.

Voor je slaap betekent het dat je brein ordening wil. Natuurlijk niet voor alles, maar dingen die spelen en belangrijk voor je zijn (ook hier weer: het maakt niet uit wat) vragen om ordening, structuur op papier.